توسعه روش بومی تخمین جریان زیست محیطی در رودخانه های حوضه جنوبی خزر-پارک ملی لار

به منظور ایجاد شرایط پایدار محیط زیستی در رودخانه از حدود 4 دهه قبل مفهوم جریان زیست محیطی تعریف شده است. روشهای رومیزی از دبی جریان به منظور تعیین جریان زیست محیطی رودخانه استفاده می‌کنند. اما مدلهای توسعه داده‌شده در کشورهای دیگر قابل کاربرد در ایران نیست و نیاز به انظباق بومی این روشهاست. در مقاله حاضر معیار هیدرولوژیکی مبتنی بر شبیه سازی کمی اکولوژیک زیست‌بومهای رودخانه‌ای حوضه جنوبی خزر در پارک ملی لار توسعه داده شده‌است. حفاظت از محیط زیست و ایجاد شرایط پایدار اکولوژیک رودخانه در سه سطح بسیار عالی،خوب و ضعیف قابل توصیف است که سطح بسیار عالی به معنای جریان لازم به منظور ایجاد حداکثر مطلوبیت محیط زیستی ، سطوح خوب و ضعیف نیز به معنای مطلوبیت نسبی و حداقل مطلوبیت محیط زیستی است. برای آبراهه‌های با شیب بیش از 2% حداقل مطلوبیت محیط زیستی در چهار فصل بهار،تابستان،پاییز و زمستان به ترتیب در 20%،30%،25% و 20% میانگین جریان سالانه ایجاد می‌گردد در حالی که برای آبراهه‌های با شیب کمتر از 2% این مقادیر به ترتیب برابر 45%،85%،80% و 45% است. نتایج حاکی از آن است که در رودخانه‌های با شیب کمتر ایجاد شرایط پایدار اکولوژیک و مدیریت محیط زیستی رودخانه پیچیده تر خواهد بود.